Z dumą przedstawiamy niezwykły aparat, który odegrał ważną rolę w rozwoju diagnostyki laboratoryjnej – koagulometr, a konkretnie model 104 firmy ADEL. Choć dziś te urządzenia są znacznie bardziej zaawansowane technologicznie, klasyczna wersja bez wątpienia zrewolucjonizowała proces badania krwi. Wbudowane tryby inkubacji i mieszania zapewniały odpowiednie warunki dla zachodzących reakcji chemicznych.
Czym jest koagulometr?
Koagulometr to urządzenie służące do pomiaru czasu krzepnięcia krwi, co bywa kluczowe w diagnozowaniu zaburzeń krzepnięcia oraz w monitorowaniu terapii przeciwzakrzepowej. Dzięki niemu możliwe stało się precyzyjne określenie, jak szybko tworzy się skrzep w próbce krwi pacjenta.
Model ze zdjęcia był powszechnie używany w laboratoriach medycznych w Polsce w drugiej połowie XX wieku. Charakteryzuje się analogowym, manualnym sterowaniem oraz miejscem na kilka próbek jednocześnie.
Jak działał taki koagulometr?
Schemat działania urządzenia wygląda następująco:
1. Przygotowanie próbek krwi – do specjalnych probówek wlewano osocze krwi.
2. Dodanie odczynnika – w zależności od badania, dodawano odpowiedni aktywator procesu krzepnięcia (np. tromboplastynę).
3. Uruchomienie urządzenia – tu bez filozofii: należało nacisnąć START .
4. Pomiar czasu krzepnięcia – na cyfrowym wyświetlaczu pokazywał się czas (w sekundach), jaki upłynął od dodania odczynnika do momentu powstania skrzepu.
Do czego wykorzystywano koagulometr?
– diagnostyka zaburzeń krzepnięcia – m.in. hemofilii, choroby von Willebranda,
– kontrola leczenia przeciwzakrzepowego – np. u pacjentów przyjmujących heparynę czy warfarynę,
– ocena funkcji wątroby – wątroba bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, więc nieprawidłowy wynik mógł sugerować jej niewydolność,
– badania laboratoryjne i naukowe – testy koagulacyjne stosowano w badaniach nad nowymi lekami.
Koagulometr 104 marki ADEL można podziwiać w sali diagnostyki laboratoryjnej Muzeum Medycyny i Farmacji. Serdecznie zapraszamy!