-
- Szklane naczynie aptekarskie (sztanda) zawierające olejek z nasion migdałowca pospolitego, który stosowano w kosmetyce do kremów i lotionów
-
- Pastilli Carbosan: środek przeciwgnilny w chorobach żołądka i kiszek
-
- Siekacz, czyli rodzaj oburęcznego noża do cięcia surowca roślinnego.
-
- Moździerz metalowy wraz z pistelem, zwanym też tłuczkiem. Ucierano w nim na proszek różne składniki lecznicze w postaci ziół, minerałów lub części zwierząt. W okresie rzymskim jeden z symboli farmacji.
-
- Czekolada przeczyszczająca Drastin-Lubelski stosowana od początku XX w. jako środek na problemy trawienne. Kartonik o kieszonkowych wymiarach używano zarówno w praktyce szpitalnej, jak i prywatnie. Oprócz Phenolphtaleiny zawierała masę czekoladową i wanillinę.
-
- Szklana butelka zawierająca wodę destylowaną do przepłukiwania oczu.
-
- Szklane naczynie aptekarskie (sztanda) barwy uranowej zawierające sproszkowaną guaranę. Roślina ta zawiera 4 razy więcej kofeiny niż ziarna kawy. Indianie z Amazonii nazywają ją „eliksirem młodości”.
-
- Butelka ozdobna zawierająca sproszkowane nasiona kozieradki pospolitej. Foenum Graecum oznacza po łacinie „greckie siano”. Nasiona obniżają poziom cholesterolu i cukru we krwi. Dawniej wyrabiano z nich żółty barwnik.
-
- Szklane naczynie aptekarskie (sztanda) barwy oranżowej zawierające kolodium, czyli środek na skaleczenia lub otarcia skóry.
-
- Szklane naczynie aptekarskie (sztanda) zawierające sproszkowane opium, które przez wieki stosowano jako środek przeciwbólowy, nasenny, uspokajający i odurzający.
-
- Szklane naczynie aptekarskie (sztanda) o brunatnym zabarwieniu zawierające sproszkowaną wymiotnicę prawdziwą, która w małych dawkach działa wykrztuśnie.
-
- Kantarydy zwane też muchami hiszpańskimi, pryszczawkami lekarskimi, chrząszczami złotymi, krówkami lub kobyłkami zielonymi. Chrząszcze te występują w zachodniej i północnej Europie. Dawny surowiec farmakognostyczny stosowany jako afrodyzjak.
-
- Cascaramid. Francuski środek na chroniczne zaparcia z początku XX w.
-
- Aspirina firmy Bayer z okresu międzywojennego. Tabletki znajdują się w metalowym pudełku. Lek ma działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.
-
- Panacrin. Środek chroniący przed grypą i anginą. Produkowany przed II wojną światową przez Laboratorium Chemiczno-Farmaceutyczne Magistra A. Bukowskiego w Warszawie.
-
- Moschus, czyli kamienny moździerz do rozdrabniania silnie aromatycznego surowca zwierzęcego.
-
- Ręczny młynek kulowy, służący do rozdrabniania surowców leczniczych. Składa się z metalowej puszki i trzech stalowych kulek o różnych rozmiarach.
-
- Pigulica. Urządzenie służące do wytwarzania pigułek, jednej z najstarszych form leków.
Do XIX w. leki wytwarzano sposobem rzemieślniczym w aptekach. Wcześniej rzadko produkowano je na szerszą skalę. Z czasem przeznaczano je do wysyłki do różnych miejsc. Pojawiły się przedsiębiorstwa i fabryki chemiczne, które produkowały barwniki, farby i inne substancje chemiczne. Pod koniec XIX w. firmy te otwierały własne oddziały farmakologiczne, w których starano się wyprodukować substancje lecznicze. Jednym z pierwszych takich środków był lek obniżający gorączkę (1887 r., fenacetyna), który wyprodukowano w firmie Bayer. Kolejnym popularnym środkiem był lek nasenny (1888 r., sulfonal). W początkach XX w. produkowano również preparaty początkowo przeznaczone do leczenia ran oraz schorzeń narządów oddechowych. Z czasem rynek rozwinął się, a firmy rozrosły się do wielkich koncernów farmaceutycznych, których leki wytwarzano masowo i sprzedawano na całym świecie.