-
- Gruczoł piersiowy z guzem nowotworowym zatopiony w żywicy epoksydowej
-
- Stetoskop drewniany z przełomu XIX i XX wieku.
-
- Aparat słuchowy firmy Siemens – Reiniger Werke AG z Berlina. Do zasilania wykorzystuje baterie. Wyprodukowany w okresie międzywojennym.
-
- Ciśnieniomierz rtęciowy w metalowym pojemniku. Wyprodukowany przez zakłady WSL Bytom.
-
- Urządzenie do dezynfekcji używane przez lekarzy w okresie międzywojennym. Składa się z dwóch podwieszanych butli szklanych, mydelniczek i porcelitowej umywalki.
-
- Radziecki stół na narzędzia chirurgiczne. Pozostawiony w lazarecie w okolicach Brudzowic zimą 1945 roku, kiedy Armia Czerwona parła naprzód w wyniku sukcesów operacji wiślańsko-odrzańskiej.
-
- Keratometr (Oftalmometr) przyrząd diagnostyczny służący do pomiaru krzywizny przedniej powierzchni rogówki, a w szczególności do mierzenia stopnia i osi astygmatyzmu.
Oddziały chirurgiczne w całej Europie do początków XIX w. znajdowały się w starych szpitalach prowincjonalnych, pozbawionych podstawowych urządzeń sanitarno-higienicznych, takich jak oświetlenie, ogrzewanie, wietrzenie lub możliwość utrzymania czystości. Do czystości przywiązywano najmniejsze znaczenie. Chirurdzy operowali we frakach lub smokingach, zakładali nie zawsze czysty fartuch dla ochrony własnego ubrania. Zabiegi odbywały się często na łóżku chorego, gdyż nie w każdym szpitalu była sala operacyjna. Ręce myto nie przed zabiegiem, ale po nim, aby usunąć z nich krew i ropę. Opatrunki zmieniano tymi samymi narzędziami u wielu chorych, używając do tego celu nie zawsze czystych płóciennych szarpi.
Patologia rozumiana jako nauka bada przyczyny (patogeneza), mechanizmy i skutki chorób. Oparta jest na doświadczeniu, a pierwszym bodźcem do rozwoju patologii było odkrycie Rudolfa Virchowa, że choroby są wynikiem zmian w komórkach. Prowadziło to do sformułowania podstawowej wiedzy o zapaleniach, zakrzepach i białaczce. Niezwykle istotnym przedmiotem badań patologii są choroby nowotworowe. W gablocie znajdują się wycinki nowotworów na narządach wewnętrznych (preparaty w żywicy).
Otorynolaryngologia rozpoznaje i leczy choroby ucha (z gr. otos), nosa (z gr. rynos), krtani (z gr. laryngos), gardła (z gr. pharyngos) oraz innych narządów głowy i szyi. Okulistyka jest najstarszą specjalnością zabiegową. Największym wydarzeniem technicznym w okulistyce było wprowadzenie wziernika ocznego w 1851 r. Oftalmoskop sprawił, że okulistyka stała się dyscypliną pomocną w rozpoznawaniu wielu chorób ogólnoustrojowych, takich jak miażdżyca, nadciśnienie, cukrzyca, choroby mózgu, serca, naczyń, nerek i innych.